Özel eğitime başlamak...

Özel eğitim, öğrencinin özel ihtiyaçlarına bağlı olarak çeşitli destek hizmetlerini içerebilir. Destek hizmetleri; fiziksel yardım ve terapi, danışmanlık ve psikoterapi, değiştirilmiş öğrenme ortamları ve yardımcı öğrenme araçları, eğitimsel ve psikolojik değerlendirmeler ve davranışsal modifikasyon tekniklerini içerebilir.

ABD Eğitim Bakanlığı istatistiklerine göre, 2001 yılında özel eğitim merkezi tarafından üç ila beş yaşları arasında yaklaşık 600.000 çocuğa hizmet verilmiştir. Okul öncesi çocuklarda en yaygın engel, konuşma ya da dil bozukluğuydu. 2001 yılında, altı ila 21 yaşları arasındaki yaklaşık 5.8 milyon öğrenciye özel eğitim hizmetleri verildi. Genel engeller arasında özel öğrenme güçlüğü (örneğin, disleksi), konuşma veya dil bozukluğu, zihinsel gerilik ve duygusal rahatsızlık var.

Özel eğitime hak kazanabilmek için çocuğun sorunları teşhis edilmeli ve özel hizmete gereksinim duyması için normal eğitimde "eğitim performansını olumsuz etkilediği" tespit edilmelidir. Özel eğitime başvuru ve değerlendirme çok çeşitlidir. Çocuklar için bir doktor ve ebeveynler genellikle çocuğu özel eğitime tanıtır ve yönlendirir. Çocuğun gelişmekte olan fiziksel ve bilişsel becerilerindeki diğer farkılılıklar veya eksiklikler, öğretmen ve veli gözlemleri ile tanımlanabilir veya akademik veya gelişimsel testlerle ortaya çıkabilir. Çoğu okul bölgesi, anaokulu ve üçüncü sınıf arasında çok sayıda çocuğu taramak için standartlaştırılmış programlara sahiptir. Diğer farklılıklar disleksi gibi ince veya telafi edilebilir ve öğrencinin okulda talepleri artıncaya kadar keşfedilemez. Yönlendirmeden sonra, çocuğun sahip olabileceği farklılık türünü belirlemek için değerlendirilmesi veya değerlendirilmesi gerektiğini belirlemek için bir toplantı yapılır. Testler, çocuğun gerçekleştirmekte zorlandığı bilişsel (akademik), sosyal veya fiziksel görevleri ve neden zorluğun mevcut olduğunu, yani hangi farklılıkların mevcut olduğunu belirlemeye çalışır. Testler şunları içerebilir: okuma, yazma, heceleme ve matematik testleri; psikolojik veya zeka testleri; konuşma ve dil; görme ve işitme testleri; veya bir doktor tarafından muayene. Ebeveynler tüm testlere, değerlendirmelere ve yerleştirmelere rıza göstermeli ve sonuçlara katılmıyorsa çoğu kararı temyiz edebilir.